Rondje Zuid-Lefkas

De wekker ging gewoon om half 9… we wilden natuurlijk volop gebruik maken van onze huurauto! We zaten te ontbijten toen Spiros de auto kwam brengen, het is een witte Nissan Micra geworden met 525 km op de teller… Hij rook nog helemaal nieuw! Tegen tienen zaten we in de auto, we hadden besloten om vandaag de zuidelijke helft van het eiland te bekijken en morgen de noordelijke helft.
Als eerste zijn we naar de watervallen van Nidri gegaan, helaas werd de weg versperd door een cementwagen, dus moesten we een minuut of 20 bergop lopen om er te komen… Viel niet mee in een temperatuur van ongeveer 32 graden, maar de watervallen maakten heel veel goed. We hebben een paar mooie foto’s gemaakt aan de voet van de waterval, maar niet gezwommen, dat zouden we op het strand van Port Katsiki gaan doen.
Van Christos hadden we als tip de plaatsjes Poros en Sivota meegekregen, maar omdat we de afslag naar Poros gemist hadden, zijn we doorgereden naar Sivota. Dit is een plaatsje met een schattig haventje in één van de vele baaien die Lefkas rijk is. Hier hebben we een bakkie gedaan en afgesproken dat we hier zeker een keer vis gaan eten.
Van Sivota ging de reis door naar Vasiliki, dit is een grotere toeristische plaats die zeer geliefd is bij surfers, omdat de wind in deze baai zeer gunstig schijnt te zijn voor deze sport. We zijn Vasiliki doorgereden en hebben wat foto’s gemaakt van het schitterende strand met het azuurblauwe water, waar inderdaad volop gewatersport werd. Toen door naar de oostkust van Lefkas, waar de mooiste stranden te vinden zijn. Hiervoor moesten we om en door één van de vele bergketens heen, ons Micraatje had er af en toe wat moeite mee. We wilden graag bij Porto Katsiki op het strand gaan liggen, maar wel even een blik werpen bij het strand van Egremni. Dit is een mooi langgerekt zandstrand, dat alleen bereikbaar is via een trap met meer dan 350 treden!! Van tevoren hadden we al besloten dat we dit zouden overslaan, Porto Katsiki is bereikbaar via een trap van 100 treden, dat vonden we meer dan genoeg! Wel wilden we langs het strand bij Egremni gaan kijken, de weg hier naartoe werd op een gegeven moment een onverharde weg met wit los zand. Alle bomen waren wit van het stof, evenals de auto’s die aan beide kanten van dit weggetje geparkeerd stonden. We zijn een stukje naar beneden gereden, maar op een gegeven moment maar gestopt toen we bedachten dat het misschien wel een beetje lastig zou worden om weer terug te komen… Snel wat foto’s gemaakt van het schitterende uitzicht en toen de auto gekeerd. En dan moet je dat zelfde weggetje weer omhoog, in dat witte losse zand met een stijgingspercentage van een procent of 10… Helaas kwam er bij de eerste bocht al een tegenligger aan met daarachter nog wat auto’s en scooters, dus wat nu?! Britt en ik zaten echt met onze ogen dicht toen Elbert de auto op een piepklein plekje moest parkeren om de tegenliggers door te laten, het was echt millimeterwerk… Maar het is gelukt, met stinkende koppeling en al, ik ben nog nooit zo blij geweest dat we weer verharde weg onder onze banden hadden!
Na dit avontuur via een supergaaf bergweggetje door naar Porto Katsiki, hier was het parkeren gelukkig beter geregeld. Voor 3 euro kon je daar de hele dag staan, wij waren er rond een uur of 2. Daar gingen we, de trap van 100 treden af naar het schitterende strand, het water was hier zo onwijs mooi helderblauw! Het strand ligt aan de voet van een klif, het is een kiezelstrand, maar we hebben gelukkig alle drie prima waterschoenen, dus dat was geen probleem. Eenmaal beneden snel de spullen neergegooid, alle overbodige kledingstukken uitgetrokken en het water in gedoken, wat was het warm!! Er stond amper wind op het strand, maar gelukkig had Elbert een plekje gereserveerd onder de rotsen, dus als het te gek werd, konden we in ieder geval even in de schaduw zitten. We hebben hier ongeveer een kleine 3 uur gebivakkeerd en toen moesten we met onze spullen de trap op… Viel niet tegen, maar ben onderweg wel weer een litertje vocht verloren!
We zouden gaan eten in Vasiliki of Sivota, in Vasiliki konden we het niet echt vinden, want eigenlijk hadden we onze zinnen al gezet op het visrestaurantje, dat we die ochtend al gespot hadden in Sivota. Dit is het uiteindelijk ook geworden, heel toevallig kwamen we daar onze buurtjes uit Hengelo tegen, een jongen van het Jac P. die Britt via vriendinnen wel eens gezien had en een stel dat drie rijen voor ons in het vliegtuig heen zat. Hoe toevallig! Elbert had de mixed fish of the day, ik de beef stifado en Britt had een hamburger besteld. We hebben heerlijk gegeten, Britt iets minder, want de hamburger was zonder broodje en zonder saus e.d. We zaten op de kade, naast de bootjes en op een gegeven moment vlogen er 4 wespen op en om ons eten en zaten er twee jankende zwerfkatten onder onze tafel. Britt was er op een gegeven moment helemaal klaar mee, die stond op het punt om in de auto te gaan zitten. Gelukkig kwam één van de obers met een schaaltje brandende Griekse koffie, nu waren we in ieder geval van de wespen af. De brandende koffie hielp helaas niet tegen de katten, echt lekker relaxed hebben we hier niet gezeten.
Tegen tienen waren we terug bij het appartement, waar we eindelijk lekker konden douchen, want de zee is dan wel heel mooi blauw, hij is ook echt onwijs zout, een douche is dan echt erg lekker! Beneden bij de bar nog even een bakkie gedaan en bijgekletst met de buurtjes uit Hengelo, die ook een auto hadden gehuurd die dag, rond kwart over 12 ging bij ons het licht uit.